Mattew (21) is een jonge acteur die onlangs zijn debuut in de tv-wereld heeft gemaakt met de hoofdrol in de NTR-webserie, Selfmade Man. Hij is opgegroeid in hartje Amsterdam, maar woont nu al een paar jaar in Groningen voor zijn bachelor Art, Culture and Media aan de RUG. Naast zijn studie zet Matthew zich in voor o.a. LHBTQI+-rechten, door campagne te hebben gevoerd onder de vlag van HIVOS, zijn social media in te zetten en natuurlijk door zijn acteerwerk!
Het is begonnen op de bank bij Flip Zonne Zuijderland (tevens acteur in de serie ANNE+ als Doris), een goede vriend van mij. Flip wilde een serie maken over zijn ervaringen als trans man en vroeg daarbij mijn hulp. We hebben uiteindelijk in de 3LAB Serie Contest, met de NPO en NTR een pilot mogen maken, deze is onder andere te zien op YouTube (zie beneden). Helaas hebben we de wedstrijd niet gewonnen, maar zijn we hard bezig om de serie alsnog te realiseren! Het grondwerk is gelegd, we moeten nu alleen nog op zoek naar een manier om het goed rond te krijgen.
Het verhaal van Mason (het hoofdpersonage) sluit helemaal aan op mijn eigen verhaal en op waar ik op dat moment in mijn eigen transitie stond. Daarom besloot ik tijdens het maakproces de stoute schoenen aan te trekken en deed ik zelf auditie. Om de situatie tijdens de pre-productie niet al te ingewikkeld te maken, heb ik mij toen even teruggetrokken als co-creator. Uiteindelijk kreeg ik de rol van Mason! De draaidagen waren tijdens corona, dus dat was best ingewikkeld en daarnaast was het mijn eerste keer op een echte professionele filmset. Hiervoor had ik eigenlijk alleen nog maar toneelervaring.
Dat is Mason, een jonge trans man die begint aan een nieuw hoofdstuk in zijn leven. Hij is net naar Amsterdam verhuisd en na twee jaar op de wachtlijst te hebben gestaan heeft Mason eindelijk zijn intake bij de genderpoli. We zien hoe hij met de dagelijkse worstelingen van het studentenleven omgaat, soms hebben die te maken met trans-zijn, maar soms ook niet.
Ja, meerdere zelfs. Er zijn een aantal onderliggende doelen, zoals het creëren van bewustwording, bijvoorbeeld bij mensen die nog nooit een trans persoon hebben ontmoet. Zo is er een scene waarin Mason zijn nieuwe huisgenoot ontmoet. De huisgenoot komt door een misverstand met naambordjes erachter dat Mason trans is, deze ontdekking ontlokken haar uitspraken als “Hè je ziet het helemaal niet. Wauw dat is echt goed gelukt dan!”; dat is echt een no go. Dat en vragen over geslachtsdelen en dergelijke, zijn niet dingen die je graag hoort als trans persoon.
Een ander belangrijk doel is representatie. Goede representatie redt letterlijk levens! Het gevoel van alleen op de wereld zijn, kan ernstige gevolgen hebben. Maar uiteindelijk is de serie een uitnodiging van één mens naar een ander mens om mee te gaan met diens verhaal.
Ik vond het in eerste plaats super tof om te horen dat jullie als Joodse organisatie jullie inzetten voor de LHBTQI+ gemeenschap. Ik ben nog heel erg zoekende in mijn Joodse identiteit, dus vind het juist heel leuk om op deze manier in aanraking te komen met die kant van mijn achtergrond.
Toen ik een berichtje had ontvangen voor De Roze Nesjomme, heb ik dat natuurlijk met mijn moeder gedeeld. Die vond dat helemaal fantastisch, ze was meteen enthousiast en eigenlijk ook stiekem wel een beetje trots over het feit dat ik benaderd werd om mijn Joodse roots.
Ik voel mij wel Joods, maar in het dagelijks leven ben ik er eigenlijk niet zo veel mee bezig. Buiten mijn familie en de vrienden van mijn moeder om, ken ik niet zo veel Joodse mensen. Dat, de geschiedenis en de Joodse begrippen die in onze familie een rol spelen is eigenlijk alles wat ik ken aan ‘Joods’.
Jodendom is natuurlijk een religie, maar voor mij is het altijd veel meer geweest dan dat. Het is gecentreerd op familie en een gemeenschap. Joods zijn voelt als een soort extra sterke verbintenis, met mijn familie, maar ook met mensen die ik niet ken die ook Joods zijn. En dat is eigenlijk ook wel een beetje zo met Queer zijn: zonder dat je elkaar kent, weet je dat je gelijke ervaringen hebt opgedaan in het leven. Je weet enigszins hoe is het om in de schoenen van elkaar te staan. Maar ik ben niet heel actief zoekende naar mijn Joodse identiteit nu, op dit moment vraagt het traject rondom mijn gender en mijn zoektocht naar wat voor een man ik wil zijn meer aandacht.
Op 29 juli was Matthew panellid bij De Roze Nesjomme, een gesprek over LHBTQI+-acceptatie in de Joodse gemeenschap.